maandag 27 april 2020

Wie ben ik?

Ik ben Sven Legein, 21 jaar en woonachtig te Ename. Ik woon samen met mijn moeder en vader, als enig kind. Tijdens mijn levensweg heb ik de voordelen en nadelen van het enig kind zijn ontdekt. Op momenten als deze wanneer de wereld in lockdown is, moet ik bekennen dat de aanwezigheid van een broer of zus wel aangenaam zou kunnen zijn.




Hoe zou ik mezelf beschrijven?

Ik zou mezelf beschrijven als een sportief en actief iemand. Ik basket (waar ik zo dadelijk uitgebreid zal over vertellen) en sport heel graag. Soms ga ik eens lopen of fietsen. Dit brengt mij dan ook tot rust, even alle problemen vergeten en de gedachten wat verzetten. Ik zal ook nooit een uitdaging uit de weg gaan. Zo heb ik altijd al eens willen bungeejumpen of skydiven. Dit lijkt me ontzettend leuk!
Een andere uitdaging, dat ik ben aangegaan, is samen zijn met mijn vriendin. Samen zijn we echt 2 crazy mensen. We houden van zot doen maar als het moet, kunnen we serieus zijn. Het feit dat we iets meer dan anderhalf jaar samen zijn, ondanks de discussies soms, betekent toch dat het goed zit.

Passie

Mijn grootste passie is basketbal. Dit doe ik al sinds mijn 6e levensjaar m.a.w. sinds het eerste leerjaar. Ondertussen ben ik er 21 dus je kan wel al raden hoelang ik het speel. Momenteel ben ik actief bij basketbalclub Haantjes D'hondt Interieur Oudenaarde, dit is mijn thuisbasis. Ik ben hier als snotaap begonnen en via vele omwegen ben ik hier terug beland.
Wat ik zo tof vind aan deze sport is dat het een teamsport is. Ik kan me nog goed die eerste training herinneren. Ik kwam aan in een nieuwe ploeg vol onbekenden.en zij vonden dit ook van mij. We leerden elkaar beter en beter kennen en sommige van deze teamgenootjes zijn nog steeds mijn vrienden. Basketbal is dus veel meer dan alleen maar een balsport, het creƫert vriendengroepen.

Nu we allemaal thuis in ons kot zitten, door dit verdomde virus, probeer ik toch mijn vorm aan te houden. Dit doe ik bijvoorbeeld door om de 2 dagen eens te gaan lopen, geen alcohol meer te drinken en andere extraatjes links te laten liggen. Dit alles heeft een reden. Dit seizoen, dat jammer genoeg stopgezet is, zijn we namelijk met de U21 en de heren B kampioen gespeeld. Door dit virus heb ik dus voldoende tijd om mij voor te bereiden op volgend seizoen waar ik zeker en vast zal proberen om nog betere resultaten te boeken en een betere versie van mezelf te laten zien!

Reden van deze blog

We leven deze dagen in een vreemde wereld. De dagen voelen anders aan, er loopt nauwelijks iemand of niemand op straat (#blijfinuwkot) en het sociaal contact lijkt verdwenen. Het zou zomaar het script kunnen zijn van een film.

Graag zou ik dan ook alle mensen die zich inzetten tegen dit virus willen bedanken! Sommigen hebben amper tijd voor het gezin en anderen zijn dan weer zelf het slachtoffer van dit dodelijke virus.

In deze blog ga ik verder in op deze bizarre tijden. Mijn mening zal nooit veraf zijn.

Stay safe! 



"Don't be afraid of failure. This is the way to succeed." ~ Lebron James